Isola Bella

Zaterdag 2 september 2017 (2)

Om 12:25 uur nemen we de boot naar Isola Bella. Eerst even het eiland afsnuffelen op zoek naar een restaurant: trappen op, smalle steeg, trappen af tot aan het plein vòòr het paleis… alleen maar toeristenvallen tussen de dito kraampjes. We keren dan maar op onze stappen terug en helemaal op het einde van de kaai komen we via een poortje bij Ristorante e Bottega Il Fondello. Het heeft een klein gezellig terrasje met uitzicht op het water. Het geheel is modern uitgerust en ingericht met veel smaak. Een hele kolonie mussen volgt, nu eens vanop de stam van een palmboom en dan weer op een rij op de balustrade, alles wat er op het terras gebeurt in de hoop dat iemand een brokje laat vallen. We kiezen voor fettuccine met pesto, bufalino en gedroogde tomaatjes. Eenvoudig en lekker.

En dan trekken we naar het Palazzo Borromeo met zijn wereldberoemde terrasvormige tuinen. Er is veel volk, vooral veel groepen. We beginnen met een bezoek aan het paleis met zijn imposante zalen met hoge plafonds. We bewonderen het rijke meubilair en vooral de ongeziene collectie schilderijen aan de muur.  Ook hier weer een collectie marionetten en miniatuur-poppentheaters. Zeer fraai is ook de zaal met schitterende grote Vlaamse wandtapijten. De mooie uitzichten door de ramen op het Isola dei Pescatori zijn zeer dankbare onderwerpen voor enkele mooie foto’s. Op de benedenverdieping wandelen we door een hele reeks opmerkelijke grottenzalen in tufsteen en uitbundig versierd met witte schelpen en zwarte marmer. Zowel de wanden als de plafonds en de vloeren zijn versierd met zwart-witte mozaïeken van keien en steentjes. Meer speciaal dan mooi als je het mij vraagt. Dezelfde techniek en materialen vinden we terug in de tuin. Daar vormen ze een enorm decor vol oude beelden van Romeinse goden, engeltjes, e.a. Gelukkig wordt alles hier opgevrolijkt door de veelheid aan kleuren van de uitbundig bloeiende beplanting: oleanders, vlijtige liesjes en diverse andere blauwe, gele, witte, roze en rode bloemen. Ik weet niet goed of ik het mooi of kitscherig moet vinden. Hoe kan iemand zoiets laten bouwen? Alleen protserigheid kan

volgens mij het motief zijn. Maar… dit is natuurlijk het ideale kader voor mooie foto’s. Uit alle hoeken kan je hier kiekjes maken: een vaas, een beeld,… en dit alles in het schilderachtig decor van groen, bloemen en het meer. Het fotograferen wordt jammer genoeg bemoeilijkt door de grote massa bezoekers. Het hoogste terras aan de achterkant biedt het beroemde zicht op de terrastuinen die trapsgewijs afdalen naar het meer. Op het grootste van de terrassen zijn 2 prachtige haagtuinen aangelegd in arabeskmotieven. Alles is uiteraard perfect onderhouden. Af en toe wandelt een stel witte pauwen door het decor, trots poserend met hun grote witte pluimstaart wijd open. Op het einde van de wandeling zijn we blij even te kunnen uitblazen op een terras. Een energiedrankje moet ons de opkomende vermoeidheid helpen verdrijven. Nog steeds hebben we geen zon gezien. Dat heeft als nadeel dat we de blauwe hemel moeten missen, maar anderzijds ook het voordeel dat we voor de foto’s minder last hebben van te grote lichtcontrasten. Daarenboven zorgt de schaduw voor aangenamere temperaturen.

Om 16:30 uur zetten we terug koers naar Stresa. We gaan recht naar ons hotel waar we een bezoekje brengen aan de verschillende etages om er de kunstwerken te bewonderen.  En daarna is het tijd om onze valiezen te pakken want morgen verlaten we Stresa en vatten de terugreis aan naar huis. Vooraleer te gaan eten, drinken we nog een Aperol Spritz op het terras van Bar Gigi. We krijgen er zomaar een mini-pizza, olijven en noten bij. Als afscheid van het Lago Maggiore worden we nog getracteerd op een mooie zonsondergang boven Isola Bella. Voor morgen wordt zonnig weer voorspeld, hetgeen we eigenlijk vandaag hadden moeten krijgen. En dan is het eindelijk tijd om af te zakken naar La Piemontese waar we ook gisterenavond zo lekker gegeten hebben. Ik begrijp niet goed waarom we pas om 20:30 uur mochten komen, want het restaurant zit maar half vol. Na een klein voorgerechtje eten we spaghetti alle vongole die we laten vergezellen door een zeer lekkere witte wijn uit Piemonte. Het is lekker maar we zijn net iets minder enthousiast dan gisteren. De ene dag is de andere niet blijkbaar. Op de terugweg is er ter hoogte van ons hotel een vuurwerk boven het meer. Kort en bescheiden. Een huwelijksfeest waarschijnlijk.