Maandag 28 augustus 2017 (1)
We zouden het rustig aan doen,
maar het is nog maar de eerste dag en we zetten al de wekker om 7:30 uur!... De
reden is de boot om 10:20 uur en als we die missen, is de volgende pas om 11:20
uur en dan is de dag al half voorbij. Onze buren zijn evenwel nog vroeger op en
dat maakt dat ik al om 7:00 uur wakker lig van hun douche en hun gebabbel. Die
hebben ’s ochtends met elkaar blijkbaar meer te bespreken dan wij en de muren
blijken hier vrij dun. Jammer want verder is het hier zéér stil. Het is zwaar
bewolkt maar de temperatuur is zeer aangenaam. De voorspellingen zijn niet vrij
goed, maar in Stresa (waar we later
deze week voor 4 dagen naar toe trekken) is het niet zo goed: 3 dagen
regen! We ontbijten om 8:15 uur en een
uurtje later vertrekken we met de auto naar beneden. Even vòòr we helemaal
beneden zijn is er een schooltje en daar kunnen we de auto een hele dag gratis
op de parking achterlaten. We moeten nu nog een paar honderd meter tevoet
verder tot aan de boot. Die verzorgt de
hele dag door de verbinding met de belangrijkste dorpjes op de beide oevers van
het meer, als een soort openbaar vervoer zoals de bus en tram bij ons. Heel
makkelijk dus en dat maakt dat we voor de komende dagen de auto nog nauwelijks
zullen nodig hebben.
Vandaag bezoeken we Bellagio, één van de meest toeristische
dorpjes aan het Comomeer. De boot komt een heel stuk vroeger dan we verwachtten
maar dat komt omdat hij eeerst nog via Lenno
én terug moet varen vooraleer op Bellagio
af te stevenen. Zo krijgen we een extra-lang boottochtje om de dag te
beginnen. Als we in Bellagio aankomern is het er al behoorlijk druk, maar het valt nog
mee. Ik denk dat het in het hoogseizoen hier véél erger is. Op het meer varen
boten aan en af. Langs de mooie wandelboulevard met enkele chique winkels staan
palmbomen en andere tropische planten en uitbundig bloeiende bloemen zorgen
voor kleur. Hier en daar klimt tussen de huizen een smal straatje steil omhoog
langs met ronde keien geplaveide trappen. Overal kleine winkeltjes die duidelijk
op het massatoerisme zijn afgestemd, maar alles oogt nog net authentiek genoeg
om gezellig te zijn. We wandelen tot op het einde van de boulevard en dan
trappen op en weer af. We springen even het kerkje binnen en keren dan terug
naar het meer. Eigenlijk zijn we hier veel sneller rond dan verwacht en we
hebben nog een uur voor de boot. We nemen dus maar plaats op het terras van het
poepchique Grand Hotel Villa Serbelloni
en drinken een spremuta d’arancia.
Het verschil met een succo is dat
eerstgenoemde vers geperst is en de andere uit een flesje komt.
Om 12:45 uur stappen we op de boot
naar Varenna, één van de mooiste en
charmantste dorpjes aan het Comomeer.
Het is minder toeristisch en er zijn niet zoveel winkeltjes maar juist daarom
is het zo mooi. De hemel is nog steeds
grijs, de zon komt er maar zeer sporadisch even door. Voordeel is natuurlijk
dat het dan ook niet te warm is. Varenna ontgoochelt niet, integendeel!
Het ligt aan een mooie baai met veel bootjes. Vanop de boot geven de veelkleurige
huizen een bijzonder vrolijke indruk. Er zijn talrijke terrasjes, zeer
aantrekkelijk maar bijna allemaal volzet. De promenade van de baai naar het
haventje is zeer schilderachtig. Ze loopt op een pad tegen de rotswand en is
begroeid met oleanders en andere zuiderse planten. Hier en daar zorgen
overgroeide doorsteekjes voor pittoreske beelden en zet onze fotocamera
uiteraard constant aan het werk. We wandelen meteen door naar het haventje op
zoek naar een leuke plek om toch een kleinigheid te eten, maar bijna alles is
volzet en nogal toeristisch. Uiteindelijk vinden we in een achterstraatje toch
het stijlvolle terras van “Al Prato”
waar nog net een tafeltje vrij is. Het is een aangename plek: rustig, zachte
muziek, lekker eten en een heerlijk fris glas witte streekwijn terwijl de zon
haar best doet om door de wolken te breken. We eten 3 soorten gegrillde vis uit
het meer: agona, lavarello en forel. Om 14:15 uur gaan we terug op pad voor een
laatste fotojacht. De boot naar Menaggio
is juist vertrokken en de volgende gaat pas over 45 minuten. Hier is niet veel
te beleven, dus we nemen plaats op hhet terras van de Albergo Olivedo, een oud hotel waarvan het interieur in 100 jaar
niet veranderd is. De zon is intussen volop van de partij en nog nooit smaakte
een frisse acqua minerale zo lekker.
