Woensdag 25 mei 2016
Ik heb vannacht vrij veel last
gehad van reflux. Van de mosselen kan het niet geweest zijn… Een derde
hoofdkussen brengt gelukkig soelaas. Als we opstaan ziet het weer er hetzelfde
uit als gisteren: blauwe hemel met wolken, zonnig maar koud. Het ontbijt wordt
opgediend in een klein eetzaaltje op het gelijkvloers met aartslelijke
schilderijen aan de muur. Honfleur is
een kunstenaarsstadje maar de topschilders moet je hier niet zoeken lijkt me,
net zo min als vorig weekend in Pont-Aven.
Het ontbijt is lekker en verzorgd, maar weer die mini-croissantjes: lekker genoeg
maar veel te klein. We zijn van plan om vandaag op het gemakje huiswaarts te
rijden en onderweg nog wat sightseeing te doen. We nemen de A28 langs Calais en Duinkerke om de dag nog een beetje te vullen. We hebben nu toch
voldoende brandstof in de auto en slechts een goede 400 kilometer te rijden,
amper een 5-tal uren. Het is de bedoeling om tegen de middag de snelweg te
verlaten en op zoek te gaan naar een lekker restaurantje om de reis af te
sluiten. We geven de Franse gastronomie nog een kans. Vooraleer de reis aan te
vatten, wippen we nog even binnen in de vismijn om er de verse vissen en
zeevruchten te bewonderen. We houden het op fotograferen en laten de
portemonnee op zak.
Het is even over 10 uur als we de
parking verlaten, zij het niet zonder de 22 € parkeergeld te betalen, nog een
laatste confrontatie met de gevolgen van het massatoerisme. We hebben het wel
voor een tijdje gehad met Honfleur!
Ondanks een bord dat waarschuwt voor vertragingen “à cause de manifestations” geraken we vlot over de Pont de Normandie. Even voorbij Saint-Valery-en-Caux stoppen we in Veules-les-Roses dat we bij een vorige
reis hadden aangestipt als een bezoekje waard.
Het is een rustig dorpje aan zee
met mooie oude villa’s in een typische stijl van de Noordfranse kust. Er is
markt vandaag en dat vinden wij altijd leuk. We kopen er look en een lokale
kaas uit Neufchatel. De zon schijnt
en we wandelen verder tot aan het strand en de hoge falaises. Er wordt net een
vissersboot aan land getrokken door een tractor. Aan wal staan handelaars de
vissers af te wachten en meteen wordt de vangst ter plaatse gekeurd, gewogen en
verkocht. Wij lopen er tussen met onze camera en trachten enkele mooie kiekjes
te maken. Het is intussen 12:30 uur en de markt loopt op zijn einde. Het is
duidelijk dat we hier geen restaurant zullen vinden, dus we besluiten om door
te rijden tot Dieppe, een 30 km
verder.
We parkeren de auto op een ruime
parking langs het strand. De hele zone is voorzien op veel volk, maar ligt er
nu tamelijk verlaten bij. We wandelen het centrum in op zoek naar een leuk
restaurant waar we op gastronomisch gepaste wijze deze te vroeg geëindigde reis
kunnen afsluiten. We gaan er rustig de tijd voor nemen en het mag uitgebreid
zijn want dan moeten we vanavond thuis niet meer eten. Maar opnieuw ontgoochelt
Frankrijk ons op culinair gebied: we vinden een sushibar, een kebabzaak, een
pizzeria, een Marokkaans en een Joegoslavisch restaurant maar geen enkel Frans!
Alle lijken dan nog van bedenkelijk niveau. We zijn blij na lang zoeken toch
nog het Café des Tribunaux te vinden,
duidelijk een oud huis met faam. Het grote terras zit vol maar wij vinden het
nogal frisjes en verkiezen om binnen te gaan zitten. Het interieur heeft stijl
en klasse. De service loopt duidelijk op zijn einde en de obers zijn druk
doende met het afruimen van de tafels. Zo druk zelfs dat ze ons volledig
negeren. Ik word nerveus en na aandringen krijgen we toch de kaart. Niets lijkt
zeer aantrekkelijk en we nemen vrede met… een croque-monsieur. Die blijkt dan
nog van zeer middelmatig niveau te zijn en onze stemming zakt tot nul. Daar
gaat ons gezellig afscheidsdiner. We zullen vanavond dus nog een restaurantje
in Gent moeten zoeken.
Het is 14:30 uur als we Dieppe verlaten. Een lange rit van ruim
een uur doorheen een vrij mooi landschap en via Le Tréport brengt ons terug op de A28. Dan gaat het via Le Touquet, Boulogne en Calais naar België. Het is zeer druk op de snelweg. Hier en daar zien we kleine
groepjes vluchtelingen langs de weg wandelen terwijl politepatrouilles een
oogje in het zeil houden. C krijgt
onderweg een schitterend idee: laten we in Nieuwpoort
een lekker visrestaurant opzoeken als afsluiter. Dat geeft toch nog net wat meer
vakantiegevoel dan het ons vertrouwde Gent.
We verlaten de snelweg in Veurne en
staan al gauw op de Grote Markt van Nieuwpoort. Het is nog te vroeg voor het
avondeten dus op een terras nemen we eerst een aperitief, een lekkere picon vin blanc. Tenslotte trekken we
naar Café de Paris, een van onze
vertrouwde adresjes waar we met gerust gemoed aan tafel gaan. De slibtongetjes
en de kabeljauwfilet met mousselinesaus stellen niet teleur. Zo komt er toch
nog een lekker eind aan deze ingekorte reis met wisselende ervaringen op
culinair gebied. Het is 21:15 uur als we thuiskomen in Gentbrugge. Vandaag hebben we 470 kilometer afgelegd en in totaal
net iets meer dan 2.000 en… ik heb me geen enkel moment moe gevoeld!
